Söz: Çiğdem Talu

Ossi Müzik, “En İyileriyle” ve “Bir Zamanlar” serilerini takiben Söz Yazarları adıyla yeni bir serinin ilk sinyalini “Söz: Çiğdem Talu”yla verdi. Albüm, Çiğdem Talu’nun Melih Kibar’la çalışmaya başlamadan önceki dönemini kapsıyor. Albümdeki 19 şarkı orijinal kayıtlarıyla, Garo Mafyan bestesi 1981 tarihli “Gerçek ve Düş” adlı Ajda Pekkan şarkısı ise Nükhet Duru tarafından bu albüm için yeniden yorumlanan kaydıyla yeralıyor.

Türk pop müzik tarihimizin –bence gizli hazinesi- Selmi Andak’ın 1975 yılında ilk kez katıldığımız Eurovision için bestelediği (ki ulusal finallerin en güzel şarkılarından ikisidir bunlar) ‘Hayalimdeki Adam’ ve ‘Birgün Karşılaşırsak’ şarkıları albümün en iyileri arasında yeralıyor. Asu Maralman’ın ‘Kandıramazsın Beni’si ve Esin Afşar’ın en bilinen ve sevilen hitlerinden ‘Sanatçının kaderi’ göze çarpan diğer şarkılar. Çiğdem Talu sözleriyle albümde 2 Eurovision şarkısı daha yeralıyor. Teach-In grubuyla Avrupa’da oldukça ses getirmiş olan 1975 birincisi “Ding-A-Dong”un Füsun Önal versiyonu “Söyleyin Arkadaşlar” ve Yunanistan’ın ilk Eurovision şarkıcısı Marinella’dan uyarlanan “Yeni Bir Gün”. Aydın Tansel’le birlikte Hayko ve Selçuk Ural, ilk kez bu albümle birer şarkıları plaklar üzerinden kurtulup dijital ortama aktarılmış diğer isimler.

Babylon’daki tanıtım gecesinde albümde yeralan sanatçıların önemli bir kısmı da sahne aldı. Özellikle Yeliz’i, Aydın Tansel’i ve Esin Afşar’ı sahnede görmek ayrı bir keyifti doğrusu. Ancak albümde toplanan şarkılar için aynı şeyleri söylemek pek mümkün değil, zira zamanında çok popüler olmuş öne çıkan hitler bu albümde yok. ‘Neşeli Gençler’, ‘Bir Gün Karşılaşırsak’ ya da ‘Pam Pam’ gibi şarkılar, daha önce yayınlanarak zaten gün yüzüne çıkmışlardı, bunların yerine başka şarkılar seçilemez miydi? Ya da Çiğdem Talu’nun, şarkılarına o güzel sözleri yazdığı o kadar ünlü ismin Talu’yla olan anıları yanyana dizilen kuru fotoğraflar yerine daha dolu bir kitapçık halinde sunulamaz mıydı? Haydi bir adım daha gidelim, bu albümlerin hedef kitlesi ‘Babylon’cular dışına taşıp geniştirilemez mi, halk konserleri yapılamaz mı? Tabii tüm bunlar hem bu albümün hem de başta Kalan’ın “Bak Bir Varmış Bir Yokmuş” serisi olmak üzere tüm nostalji albümlerinin arşivlik değerini azaltmayan yorumlar, eleştiriler… Bakalım Ossi’nin “Söz Yazarları” serisi başka hangi söz yazarlarıyla devam edecek?